Μία εξέχουσα προσωπικότητα του Εθνικοαπελευθερωτικού Αγώνα του 1821, που συνέδεσε τη ζωή και τη δράση του με τον Ιερό Ναό Τιμίου Προδρόμου Άργους, υπήρξε ο Αργείος οπλαρχηγός Δημήτριος Τσώκρης (1796 – 1875).
Ο στρατηγός Τσώκρης γεννήθηκε το 1796. Με την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης, εγκατέλειψε τις εμπορικές του δραστηριότητες στην Κωνσταντινούπολη και επέστρεψε μέσω Ύδρας στην Πελοπόννησο, όπου ανάλωσε μεγάλο μέρος της περιουσίας του για τη στρατιωτική οργάνωση και τον εξοπλισμό των Αργείων. Το 1821, διακρίθηκε κατά τη μάχη του Ξεριά και την πολιορκία της όμορης πόλης του Ναυπλίου (η οποία ολοκληρώθηκε νικηφόρα στις 4 Δεκεμβρίου 1822), υπό τις διαταγές του Στάικου Σταϊκόπουλου και του Νικηταρά. Καταλυτική υπήρξε η φιλία του με το Θεόδωρο Κολοκοτρώνη. Κατά την εισβολή του Δράμαλη στην Πελοπόννησο (1822), μερίμνησε για την καύση των εφοδίων και των καλλιεργήσιμων εκτάσεων στον Αργολικό κάμπο. Το Νοέμβριο του ιδίου έτους, αντιμετώπισε το Δράμαλη στην Κουρτέσα, ενώ πρωτοστάτησε σε αρκετές μάχες εναντίον του Ιμπραήμ. Κατά τη διάρκεια των εμφυλίων πολέμων, ο Δημήτριος Τσώκρης, ο οποίος διετέλεσε πληρεξούσιος του Άργους σε Εθνοσυνελεύσεις, βρέθηκε στο πλευρό του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη.
Με το Πρωτόκολλο του Λονδίνου (16 Νοεμβρίου 1828) και την έλευση του πρώτου Κυβερνήτη της Ελλάδας Ιωάννη Καποδίστρια στο Ναύπλιο, εντάθηκαν οι προσπάθειες για την πολιτική συγκρότηση του νεοσύστατου ελληνικού κράτους. Ο Δημήτριος Τσώκρης, που υπήρξε ιδιαιτέρως δημοφιλής στην Αργολίδα ως ηγετικό στέλεχος του Ρωσικού Κόμματος, υπήρξε ένθερμος υποστηρικτής του Καποδίστρια, με τον οποίο τον συνέδεαν ιδιαίτεροι δεσμοί φιλίας. Χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι συχνά φιλοξενούσε τον Κυβερνήτη στην οικία του, η οποία διατηρείται μέχρι σήμερα πλησίον του Ιερού Ναού Τιμίου Προδρόμου Άργους.
Μετά την άνανδρη δολοφονία του Ιωάννη Καποδίστρια, συμμετείχε, ως Πρόεδρος του έκτακτου Δικαστηρίου, στη θανατική καταδίκη του Γεώργιου Μαυρομιχάλη. Η συμπλοκή των ανδρών του με Γάλλους στρατιώτες, την 3η Ιανουαρίου 1833, οδήγησε στο θάνατο 300 αμάχων Αργείων και 40 Γάλλων. Από το 1843 και εξής, διετέλεσε επανειλημμένα βουλευτής.
Ντιάνα Αντωνακάτου. Αρχοντικό Τσώκρη 1967.
Παράλληλα, υπήρξε επί μακρω στέλεχος της Βασιλικής Φάλαγγας, μαζί με άλλους αγωνιστές της Επανάστασης. Το Φεβρουάριο του 1862, φυλακίστηκε στην Ακροναυπλία, λόγω της συμμετοχής του στην επανάσταση εναντίον του Όθωνα. Κατόπιν διέφυγε στην Ευρώπη και επέστρεψε με την άφιξη του Γεωργίου Α΄.
Ο ευκλεής Αργείος οπλαρχηγός έφυγε από την ζωή στις 3 Απριλίου 1875 και κηδεύτηκε στον αύλειο χώρο του Ιερού Ναού Τιμίου Προδρόμου Άργους. Ο οικογενειακός τάφος του Δημητρίου Τσώκρη διακρίνεται στο ΝΑ τμήμα του σύγχρονου περιβόλου. Στη μαρμάρινη επιτύμβια στήλη, που επιστέφεται από ένα στεφανωμένο μαρμάρινο σταυρό, η λιτή επιτύμβια επιγραφή αναφέρει τα ονόματα του ιδίου και των μελών της οικογενείας του.